چون میگذرد پس غمی نیس

مخاطب این پستم کسایی هستن که میخوان کنکور بدن و نمیدونن از کجا شروع کنن برای همین ممکن هیچ وقت شروع نکنن یا ممکن خیلی نا امید باشن ،گاهی اوقات شرایط خیلی نا امید کنندس 

شاید خنده دار به نظر برسه ولی برای هر موضوعی تا خودت باور نکنی از قبل که به دستش آوردی غیرممکن بهش برسی !من قبل سال 99 ام تو کنکور شرکت کرده بودم و نتیجه ی خوبی نگرفتم ، چیزی که باعث شد سال 99 قبول بشم در نهایت صداقت اگه بخوام  بهتون بگم باورم بود که تغییر کرد ، یادمه سالی که کنکور داشتم هر دیوار خالی که گیر میاوردم رو کاغذ  یه جمله امید بخش می نوشتم به دیوار میزدم که همیشه جلو چشمم باشه ، اوایل فکر نمیکردم رو روحیم تاثیر مثبت بزاره ولی بعد چند ماه دیگه عادت کرده بودم هر وقت نا امید یا کلافه میشم برم یه صندلی بزارم جلوی همون قسمت از دیوار و چن بار حرفایی که برای روزای سخت نوشتمو بخونم ، به طرز باور نکردنی خنده رو لبام می آورد .

مورد بعدی  اینه که من با15 در صد ریاضی که

تو کنکور سال قبل زده بودم باور داشتم  اگه کار کنم میتونم بالای 50 درصد برسونم و شاید عجیب باشه ولی بهش رسیدم    

مورد بعدی به قدر ی ایمان داشتم که قبول میشم که دوبار در همون  سالی که میخواستم کنکور بدم رفتم برای سال بعد که مثلا دانشجو میشم رو پوش پزشکی خریدم  خخخ

 میخوام بدونید تا خودتون باور نکنید هیچ  اتفاقی نمی افته ، حتی معجزه ام قسمت کسی میشه که بهش اعتقاد داره خخ